Amigo Orhan Kültür Merkezi, Eskişehir’de açılıyor

Eskişehirspor’un (EsEs) ‘Kırmızı Şimşekler’, ‘Anadolu Yıldızı’ olarak efsaneleştiği dönem tribünleri yöneten ‘Amigo Orhan’ Orhan Erpek’in adı Odunpazarı Belediyesi tarafından açılacak kültür merkezine veriliyor.

Amigo Orhan Kültür Merkezi nerede, ne zaman açılacak?

Amigo Orhan’ın adı, kendisi hayattayken kültür merkezine verilerek ‘Eskişehirspor’un yaşayan efsanesi Amigo Orhan’ adını ölümsüzleştiren proje, Eskişehir Odunpazarı İlçesi’nde hayata geçiyor. Amigo Orhan Kültür Merkezi, 12 Mart 2019 Salı günü saat 17:00’de Emek Mahallesi Baştürk Sokak No: 24 adresinde düzenlenecek Ramazan Çelik konseriyle açılacak.

Amigo Orhan kimdir?

1970’li yıllarda Eskişehirsporun adı taraftarıyla ve Amigo Orhan’la birlikte anılıyordu. İstanbul saltanatına son veren ve Anadolu da devrim yapan Eskişehirspor sadece Eskişehir’in değil tüm Anadolu kentlerinin takımıdır. Bu nedenle taraftarı tüm Anadolu’dur. Anadolu kentlerine yolunuz düşerse bir çok yaşlı insanın hala Eskişehirspor’u tuttuğuna tanık olursunuz. Amigo Orhan ise siyah ve kırmızı renklere ayrı bir canlılık verir. Türkiye’de gerçek anlamıyla amigo kavramını başlatan Eskişehirspor taraftarı ve Amigo Orhan’dır.

Orhan’ın bir elini kaldırışıyla tüm stat donar kalır. Bir el işaretiyle gök gürültüsü gibi şarkılar marşlar tüm kent de yankılanır. Maçlara sırf Amigo Orhan ve orkestrasını görmek için gelenler bile vardır.

Hiçbir zaman şımarmamıştır, ikinci bir Amigo Orhan Türkiye’de yetişmemiştir. Köşesine çekildikten sonra basından hep uzak durmuştur. Mütevazı bir yaşam sürmektedir. Tüm ısrarlara rağmen orkestrasının başına geçmemiştir. Nedenini ise iki kelimeyle özetler: BENİ KÜSTÜRDÜLER.

Eskişehirspor’un on ikinci silahı amigo Orhan, yetmişli yılların sonuna doğru Fenerbahçe’den davet aldı. ‘Gel UEFA kupası maçında taraftarlarımızın başına geç’ kırmamıştır ve gitmiştir.

Tribünlerdeki on binleri coşturan amigolarında kalbi vardır. Beşiktaş maçı ile Eskişehirspor küme düşmüştü. Amigo Orhan sahanın ortasında hıçkırarak ağlıyordu. Tribünlerden ‘Orhan… Orhan’ sesleri yükseliyordu. Belliydi ki artık 1. Lig’de çakmayacak olan şimşeklerin taraftarı son kez Es-Es çekmek istiyorlardı.

Bağırırken ağladıklarını kimse görmeyecekti. Orhan sahanın ortasına geçip eğildi. Yüzünü kapamıştı, gözlerinden boşalan yaşları göstermek istemiyordu. Erkekler ağlamazdı. Hele amigolar hiç ağlamazdı ama o ağlıyordu. Es-Es için, o büyük takım için ağlıyordu. (Mynet)